Voet schoenmaat naar voetmaat

Voet schoenmaat naar voetmaat

Bij alles wat we doen, stellen Lotte en ik onszelf de vraag: 'Wat zou Moeder Aarde doen als zij onze baas was?'

 

Een van de dingen die haar hoofdpijn bezorgen, is het hoge aantal retouren. Tussen de 25-30% van de online gekochte schoenen en kleding wordt weer geretourneerd.

 

Online giganten stimuleren dit met 'slogans' als free shipping and returns, try before you buy. Ze doen dit om alle drempels weg te nemen, zodat er niets tussen jou en je spontane aankoop staat. In the end is het gewoon een kille rekensom.

 

In bijna 70% van de gevallen dat we kleding en schoenen terugsturen, komt dit omdat we het toch niet mooi vinden, en in de meeste gevallen omdat het gewoon niet past.

 

Dat de maat bijvoorbeeld niet klopt, heeft vooral te maken met het feit dat er niet zoiets bestaat als een universele schoenmaat. Maat 40 bij Hoka is 24,5 cm en bij Skechers is dat 27 cm. Dat is 2,5 cm verschil. Geen wonder dus dat het niet past.

 

En dit is zo omdat het nu eenmaal zo is, maar dat is geen reden om het niet te veranderen. Schoenmerken denken in leesten en niet in voeten.

 

Maar gelukkig kunnen wij er iets aan doen. De oplossing is bijna te simpel om waar te zijn.

Hoe het werkt:

  1. Pak een A4-tje en een rolmaat. Makkelijk, toch?
  2. Meet de lengte en breedte van je voeten 

Ga je online weer eens wat bestellen, kijk niet naar de maat maar check de maattabel, zo weet je zeker dat je goed zit. Geen raketwetenschap, gewoon old-school meten, zonder gedoe.

 

Daarnaast roep ik alle andere schoenmerken op om ook af te stappen van maten en gewoon centimeters te communiceren. Dat is de eerste keer lastig voor ons als consument, maar daarna is dit gewoon het nieuwe normaal.

 

Bij Nooch vragen we mensen nu achteraf om hun voetmaten aan ons door te geven, maar we communiceren we nog wel schoenmaten op onze website. Daar gaan we mee stoppen

 

Je denkt wellicht: wat maakt het meten van je voeten zo speciaal en waarom zou het een gamechanger zijn?

 

Achter iedere klik, achter iedere retour gaat een hele wereld schuil. Het pakketje gaat weer de vrachtwagen in, terug naar het magazijn, daar wordt het weer uitgepakt en bekeken, eventueel schoongemaakt en gerepareerd, weer opnieuw ingepakt en opnieuw verkocht (dit gebeurt echter met minder dan de helft). De rest ligt ergens te verstoffen, wordt of geëxporteerd naar lage lonen landen of gaat direct op de afvalberg.

 

We hebben het over miljoenen pakjes per dag. Stel je dat even voor. De Universiteit van Bamberg berekende dat iedere retour 1.500 gram CO2 uitstoot.  Dat lijkt niet zoveel, maar reken even met mij mee.

 

In 2020 stuurden we in Nederland 23 miljoen pakjes retour (ik heb geen actuele cijfers, maar schat dat het nu ongeveer net zoveel zou zijn). Zo’n 34% daarvan was kleding en schoenen, een slordige 7,8 miljoen dus. 70% daarvan is echt te voorkomen met betere communicatie. Houden we zo'n vijfenhalf miljoen onnodige pakjes aan kleding en schoenen over. Dat staat gelijk aan een dikke 8 miljoen ton vervuilende CO2-uitstoot. Om dit te compenseren zouden we 391 miljoen bomen moeten planten. We zouden de hele provincie Noord-Brabant moeten opofferen om dit te realiseren.

 

Soms vergeten we hoe iets kleins toch groots kan zijn. Van schoenmaat naar voetmaat dus.

 

Funfact: Wist je trouwens dat ze dit in Japan gewoon zo doen. Dus het kan.

 

Bronnen

 

 

Back to blog